امام صادق علیه السلام فرمودند:
وَ رُوِیَ: أَنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی رُبَّمَا رَکِبْتُ اَلْحَاجَةَ فَأَنْدَمُ فَقَالَ لَهُ أَیْنَ أَنْتَ عَنِ اَلاِسْتِخَارَةِ فَقَالَ اَلرَّجُلُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَیْفَ اَلاِسْتِخَارَةُ فَقَالَ إِذَا صَلَّیْتَ صَلاَةَ اَلْفَجْرِ فَقُلْ بَعْدَ أَنْ تَرْفَعَ یَدَیْکَ حِذَاءَ وَجْهِکَ - اَللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ وَ لاَ أَعْلَمُ وَ أَنْتَ عَلاَّمُ اَلْغُیُوبِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ خِرْ لِی فِی جَمِیعِ مَا عَزَمْتُ بِهِ مِنْ أُمُورِی خِیَارَ بَرَکَةٍ وَ عَافِیَةٍ.

در روایت آمده: مردی خدمت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: فدایت شوم گاهی کاری می کنم و سپس پشیمان می شوم،
حضرت فرمودند: چرا استخاره نمی کنی؟
عرض کرد: فدایت شوم چگونه استخاره کنم؟
حضرت فرمودند: پس از نماز صبح دست ها را برابر صورت بلند کن و بگو:
« اَللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ وَ لاَ أَعْلَمُ وَ أَنْتَ عَلاَّمُ اَلْغُیُوبِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ خِرْ لِی فِی جَمِیعِ مَا عَزَمْتُ بِهِ مِنْ أُمُورِی خِیَارَ بَرَکَةٍ وَ عَافِیَةٍ »
بحار الانوار، ج 88، ص 257